Grafheuvels
Grafheuvels zijn met name aangelegd in het late Neolithicum (Enkelgrafcultuur, Klokbekercultuur) en in de Vroege en Midden-Bronstijd (familiegrafheuvels).
Vele grafheuvels waren oorspronkelijk omgeven door een ringsloot, paalkrans, steenkrans of ringwal.
Ze werden vaak gebruikt voor, soms met ophogingen en nieuwe randstructuren gepaard gaande, nabijzettingen in het centrum of aan de voet van de heuvel.
Voor het archeologisch onderzoek van grafheuvels is de kwadrantenmethode ontwikkeld.
Vele grafheuvels dragen namen; zie bijv. Galgenberg, Paasberg, Schattenberg.
Bekende grafheuvelterreinen zijn Balloërveld, Kampsheide, Noordse Veld, Sleenerzand, Zwanemeerbos en Strubben-Kniphorstbos.
.